Maar mama waarom ben je zo boos?

Om als ouder je kind liefdevol en respectvol te kunnen begeleiden is het belangrijk om jezelf te kennen. Welke gedragspatronen heb je mogelijk ontwikkeld als reactie op eerdere pijnlijke situaties? Juist in het contact met onze eigen kinderen wordt pijn van ons innerlijk kind soms aangeraakt en reageren we onbewust anders dan we zouden willen.

Zo had ik laatst eten gekookt waar ik echt mijn best op had gedaan. Ik verheugde me op een gezellige gezamenlijke maaltijd. Mijn man en kinderen waren ondertussen druk bezig met hun eigen dingen. Daar zat ik, moe en helemaal alleen aan tafel. Terwijl ik iedereen al twee keer had geroepen. En toen schoot ik behoorlijk uit mijn slof (ja, niets menselijks is mij vreemd:)).

En toen stelde mijn dochter precies de goede vraag: ‘maar mama waarom ben je zo boos? Ik was gewoon nog even mijn spelletje aan het afmaken’. Ik ontdekte ik dat ik geraakt werd in een gevoel van ‘kleine Rianka’: ik voelde me niet gehoord en niet gewaardeerd. En door deze situatie, moe, alleen aan tafel, mijn best gedaan, raakte dat oude waardeloze gevoel getriggerd.

Gelukkig hoorde ik ‘kleine Rianka’ nu wel! Door haar met inzet van mijn verbeeldingskracht even te troosten en haar zelf waardering te geven, voelde ik me weer rustig. En werd het alsnog een gezellige maaltijd.