Mee-lijden?
Vind jij het als ouder ook zo lastig om te zien dat je kind pijn of verdriet heeft? Vind je het zielig als je kind zich rot voelt? En wat doe jij dan, mee-lijden of mee-leven?
Onder mee-lijden versta ik het voelen van verdriet, pijn en ellende van anderen alsof je het zelf meemaakt. En onder meeleven het meevoelen met een ander. Door een doodzieke buurjongen heb ik veel geleerd over mee-lijden en mee-leven.
Kinderkanker
Jules (toen vijf jaar) had neuroblastoomkanker: een zeldzame en levensbedreigende vorm van kinderkanker. Hij onderging hiervoor intensieve en zware behandelingstrajecten in het ziekenhuis. Als moeder van drie kinderen raakte me de ziekte van Jules erg en had ik medelijden met hem, zijn ouders en zijn zussen.
Toen ik me afvroeg wat me nu het meeste raakte was dat vooral mijn eigen angst. Angst om je kind te verliezen, het enorme verdriet en de angst om dit niet aan te kunnen. Ik denk dat iedere ouder deze angst wel ergens vanbinnen kent.
Mee-leven
Door mijn angst en verdriet onder ogen te zien en in te zien dat ieder mens aankan, wat het leven hem brengt, veranderde het mee-lijden in mee-leven. En dat gaf me de moed en kracht om op mensen af te stappen om geld bij elkaar te brengen voor het behandeltraject in Amerika. Met mijn medelijden hielp ik Jules en zijn gezin niet, met mijn mee-leven wel.
Inmiddels is het al weer een jaar geleden dat Jules met zijn gezin voor zes maanden naar Amerika vertrok voor de vervolgbehandeling. Vanuit mee-leven hebben vele mensen zich op allerlei manieren ingezet om het benodigde bedrag van 100.000 euro bij elkaar te brengen. En met Jules gaat het goed! De behandeling is geslaagd en hij woont met zijn gezin weer bij ons in de straat.
Steun vanuit mede-leven
Van de ziekte van Jules heb ik geleerd dat je de omstandigheden niet zelf bepaalt, maar wel de keuze hoe er mee om te gaan. Jules onderging zijn omstandigheden dapper. En ik leerde niet meer te handelen uit angst voor (mede-)lijden, maar (mee-)leven in het hier in nu. Dus als mijn kinderen iets naars meemaken, kies ik ervoor om niet mee te lijden. Ik wil ik hun tranen drogen, hen liefdevol vasthouden en ik leef met ze mee.
Hoe doe jij dat: lijd je mee of leef je met je kind mee? Betrek je het lijden op jezelf of geef je je kind de steun die het nodig heeft vanuit je mede-leven?
Wil je meer verhalen lezen uit de praktijk? Wil je handige tips ontvangen?
Schrijf je dan in voor Kind-wijzertje. Deze nieuwsbrief verschijnt ongeveer 6x per jaar.